Zahvaljujući dostignućima savremene tehnologije i sve većem broju naučnika koji traže bolje načine, svake godine je sve više metoda testiranja koja ne uključuju životinje. Nove sigurne i pouzdane metode ne samo da spašavaju životinje nego i pružaju potrebne podatke u kraćem vremenu i manje koštaju od testiranja na životinjama.
Kad se razvije nova vrsta testa, ona mora proći kroz složen proces odobravanja valjanosti pre nego se odobri za opštu upotrebu. To uključuje saslušavanje argumenata od NICEATM-a (National Toxicology Program Interagency Center for the Evaluation of Alternative Toxicological Methods - Međunarodni centar za unapređivanje alternativnih toksikoloških metoda) i ICCVAM-a (Interagency Coordinatig Committee on the Validation of Alternative Methods - Odbor za ispitivanje valjanosti toksikoloških metoda). Iako su naučnici zaključili da još ni jedan test bez životinja nije još toliko razvijen kao Draize-ov, potvrdili su da se kompanije mogu osloniti na njihovu tačnost. Postoje i popisi hiljade sastojaka za koje se od ranije zna da su sigurni i na kojima je njihova hemijska struktura i podaci o ranijoj primeni. Neki od najčešćih testova koji ne uključuju životinje su:
- Agarose Diffusion Method - metoda kojom se utvrđuje toksičnost sintetičkih materijala koji se koriste u medicini. Pri testiranju, ljudske ćelije i male količine materijala se stave u sterilne posude i pri čemu su odvojeni tankom opnom. Ako je materijal koji se ispituje iritirajući, oko njega se pojave područja mrtvih ćelija.
- Computer and Mathematical Models - kompjuterski i matematički modeli na osnovi fizičke i hemijske strukture predviđaju potencijalnu iritaciju živih materija.
- EpiDerm - koristi kožicu dobijenu od normalnih ćelija kože koja se koristi za testiranje kožnih reakcija.
- EpiOcular - slično kao EpiDerm koristi veštačko tkivo, ali koje je sličnije rožnjači oka.
- Irritection Assay - se koristi promenom sastava proteina za određivanje iritacije. Promene u okviru proteina uzrokovane stranim materijalima su pokazatelji potencijalne iritacije oka ili kože.
- Neutral Red Bioassay - koristi neutralni crveni vodeni rastvor koji se dodaje na normalne, veštačke napravljene ćelije ljudske kože u 96 metalnih posuda. Računari mere koliko boje ćelije upijaju što im služi kao pokazatelj relativne toksičnosti.
- Transepithelial Passage Assay - meri hemijski izazvane promene na veštačkim slojevima barijera napravljenih od ljudskih (u nekim slučajevima životinjskih) ćelija, da bi se izazvala potencijalna iritacija oka.
Sledeći test koji ne uključuje životinje je proglašen važećim od ICCVAM-a:
- Corrositex Assay - procenjuje nagrizajući potencijal nekih vrsta hemikalija mereći koliko je vremena potrebno da hemikalija progrize barijeru od veštačke kože.
